Elfy są pięknymi stworzeniami. Pasjonują, intrygują. Są tak tajemnicze i niedostępne, że każdy pragnie chociaż raz je zobaczyć. Istnieje wiele legend o pochodzeniu i życiu elfów. Oto jedna z nich.
Elfy są inaczej zwane Pierworodnymi. Zrodziły się, jak podaje legenda nad jezuiorem Kuivien, które znajduje się gdzieś na wschodzie Śródziemia. Ze snu zbudziła ich Eru. Pierwszą rzeczą jaką ujrzeli były gwiazdy, a pierwszym dźwiękiem, który usłyszeli był szum wody. Przez bardzo długi czas mieszkali nad wodą, gdzie nikt nie wiedział o ich istnieniu. Sami nazywali siebie Quendi (mówiący głosami). Dopiero po wielu latach mieszkańcy Śródziemia zauważyli, że Pierworodni pojawili się na świecie. Tego wielkiego czynu dokonał całkiem przypadkiem Orome, jadąc na swym koniu. Jego wierzchowiec zatrzymał się w pewnej chwili, a nasz bohater ujrzał elfy, a jak ich później nazwał-Eldarów, Orome wrócił do swej krainy Valinor i jej mieszkańcom opowiedział o swoim spotkaniu. Mieszkańcy zapragnęli mieć elfy przy sobie i postanowili je sprowadzić na swą ziemię. Pierworodni przyjęli początkowo niechętnie to zaproszenie. Orome więc zabrał trzech z nich (Inwego,Finwego i Elwego) do swej osady, aby ci po powrocie opowiedzieli innym elfomo tamtym lądzie. Po powrocie tych trzech nastąpił pierwszy podział elfów. Pójścia za Oromem odmówiła dość spora część elfów, ci nazywani byli później Avarimi (Niechętnymi). Z pozostałych, chętnych do pójścia za Oromem, utworzono trzy hufce. Pierwszym, który był dowodzony przez Ingwe, który poprowadził swych podwładnych do osady ludzi i tam pozostał już na zawsze. Lud jego to Vanyarowie (Elfy Piękne). Ich nazwa pochodzi od kraju, w którym zamieszkali. Kolejny hufiec tworzyli Noldorowie, a przewodził im Finwe. Ci pozyskali sobie łaskę szczególnie Aulego. Ostatni hufiec stanowili Teleri, a przewodzili im Elwe i jego brat Olwe. Nigdy nie byli zdecydowani czy pozostać w Śródziemiu, czy pójść do Valinoru. Ociągali się w drodze. Wiele lat upłynęło, a niektórzy z tych co poszli za Oromem, wrócili jeszcze później do Śródziemia. Ale to już inna historia. Elfy zostały stworzone i będą żyć po wsze czasy. Tak wyglądał pierwszy podział elfów. Elfy dzieliły dzieliły się później jeszcze przez całe wieki. Dzięki temu powstało bardzo wiele szczepów, m.in.: Elfy Złote, Elfy Księżycowe, Elfy Dzikie, Elfy Morskie, Mroczne Elfy (Drowy) zwane także Czarnymi Elfami, Elfy Ciemności oraz Ciemne Elfy. O tych o mrocznym usposobieniu przeczytacie dalej.
Elfy są nieco niższe i szczuplejsze od ludzi. Przeciętnie mierzą 180 centymetrów wzrostu, choć ważą jednocześnie około 70 kilogramów. Mają smukłą, proporcjonalną budowę ciała. Twarze mają piękne i delikatne. Rysy ich twarzy są idealnie symetryczne, najczęściej bez najmniejszej skazy. Kolor skóry zależy od szczepu i rejonu zamieszkania, ale do najczęściej występujących należy biały, różowy, brązowy (jak od opalenizny) i kruczoczarny. Istnieją również elfy o skórze bladozielonej bądź w perłowym, opalizującym odcieniu, zwanym także cetharel, jest ich jednak niewiele. Przedstawiciele tej rasy są praktycznie pozbawieni owłosienia; rośnie ono tylko na ich głowach (włosy są bujne i gęste) i twarzach. Ich włosy, oprócz białego, blond, brązowego i czarnego, często przybierają inne, bardziej egzotyczne barwy: są fioletowe, niebieskie i w różnych odcieniach metalu. Bardzo rzadko spotyka się brodate elfy. Elfy mają podłużne,spiczasto zakończone uszy. Poruszające się na długich smukłych nogach elfy cechuje niezrównany wdzięk i delikatność, za które niestety przyszło im zapłacić zwiększoną wrażliwością na obrażenia. Ich język jest melodyjny. Często uważa się je za lekkomyślne i oddalone od innych ras. Elfy interesuje piękno natury, taniec, zabawa, śpiewy i inne tym podobne rzeczy. Posiadają wyrafinowane poczucie humoru i takież same pieśni oraz poezję. Posiadają naturalną odporność na zauroczenia i magię usypiającą. Dięki infrawizji widzą w ciemności, a ponad to lepiej niż inne rasy posługują się długimi mieczami i łukami. Żyją w małych wspólnotach. Ich osady są zazwyczaj znacznie mniejsze od osad innych ras. Czasami zamieszkują w osiedlach ludzi lub krasnoludów, ale tu rzadziej. Elfy wolą żyć z daleka od cywilizacji. W odległych miejscach budują swe domy i inne konstrukcje z żywych roślin i dążą do zjednoczenia swych siedzib z naturalnym otoczeniem.